Druk, druk druk..,
Blog nummer 3 is iets later dan gepland, maar het was dan ook een drukke week in huize Rosan.
Afgelopen week was het voor mij een week met veel gebeurtenissen. De week begon vroeg. De wekker ging op maandag al om 3:30 uur! Dat is echt niks voor mij, want normaal gaat mijn menselijke wekker rond 8:30 uur... Met goede moed m’n bed uit, want ik moest Pim naar Hoofddorp brengen. Pim gaat namelijk naar Amerika. Ik heb Pim in 2015 gefokt en komt uit het P-nest, uit de combinatie Yankee x Peggy. Ik kreeg de mogelijkheid om voor Pim een nieuwe baas te zoeken waar hij lekker aan het werk mocht. En heel toevallig zocht 1 van mijn contactpersonen in Amerika een fijne betrouwbare hond met driften op alle vlakken. Na de medische keuring is Pim goed bevonden en mocht ik zijn vlucht boeken. Al een aantal jaar stuur ik honden naar Amerika met Animals to Fly. Zij regelen de vlucht en een nieuwe Varikennel voor de hond. Ondanks dat er in 2013 een volledige “poutch” met papierwerk van Ferdi kwijtgeraakt en nooit meer terug is gevonden, op de vlucht van Amsterdam naar San Francisco, ben ik van mening dat dit niet de schuld is van ATF, maar KLM.
Om iets voor vieren zat ik in de auto, heerlijk rustig op de weg. Om 5:00 uur kwam ik aan op de lokatie en daar hadden ze voor Pim een verse Varikennel klaar staan met een dikke laag bodemmateriaal.
Ik had doorgegeven dat Pim een beetje aan de grote kant is, dus de grootste en hoogste Varikennel stond gereed. Terwijl het papierwerk in orde werd gemaakt, ben ik nog even met Pim een stuk gaan lopen. Hij had immers een lange vlucht voor de boeg en het geeft mij een fijn gevoel dat ik weet dat hij zo leeg mogelijk de kennel in gaat. Ik stop hem er in en pas in San Francisco kan hij er uit. Uiteindelijk heeft hij veel langer in de kennel moeten zitten dan normaal. Wat een gezeur daar bij de douane.
Ik begreep dat het tergend traag verliep, personeel van KLM daar was niet vooruit te branden. Ik vind het jammer dat ze daar niet beseffen dat een dier wat zo lang opgesloten heeft gezeten er zo snel mogelijk weer uit moet. Gelukkig kwam Pim er fris en fruitig uit en op de eerste foto zag je dan ook een blije hond (en baas).
Zo’n lange vlucht is niet alleen voor de hond spannend, ook voor ons. Het is heel intensief voor een hond. En ondanks dat je er een goede hond in stopt, kan er aan de andere kant van de wereld een totaal andere hond uit komen. Er gebeurt veel tijdens zo’n vlucht. Niet alleen de vlucht, wat dacht je van het gooi en smijtwerk van de Varikennel voor en na de vlucht? Sommige honden hebben er goed last van. Het is wel eens gebeurd dat er een hond totaal overstuur aankwam. Gelukkig hebben ze daar wel verstand van een hond en geven ze de hond een kans om te herstellen na zo’n vlucht en te acclimatiseren in de nieuwe wereld. Inmiddels zijn we een paar dagen verder als ik dit schrijf en doet Pim het super daar. Ze hebben aangegeven dat ze er wel 10 zo willen. Maar ja, zoek ze maar eens...
Bij pups die naar Amerika (of een ander ver land) gaan adviseer ik altijd om 2 pups uit het nest in 1 kennel te stoppen. Op die manier hebben ze steun aan elkaar, voelt vertrouwder voor ze. Plus een bijkomend voordeel is, is dat de vlucht in verhouding minder kost en de beide pupkopers de kosten dus kunnen delen.
Weet je wat ik ook echt onwijs leuk vond? Na maanden lang stilhouden en regelen achter de schermen, is het Claudia gelukt om een afscheidswedstrijd voor Marc van Ginkel te organiseren. Ik had graag zijn reactie in het echt willen zien toen hij de aankondiging op Facebook zag. Volgens mij heeft hij er reuze veel zin in. Het is ook een super mooi. Claudia heeft mij ook gevraagd om me te doen. Ik heb natuurlijk meteen toegezegd. Helaas doe ik niet mee met Ferdi. Marc en Ferdi hebben in 2013 een redelijk intiem momentje met elkaar beleefd. Een moment wat Marc niet snel meer zal vergeten, Ferdi weet het vast niet meer. Om die reden had Claudia mij ook gevraagd of ik mee wil doen met de Ferdinand. Vanwege de planning kan ik niet met Ferdi meedoen. Ik moet dus het luie wijf Shelby maar weer eens uit het vet trekken. Sinds vorige week ben ik weer lekker aan het trainen met haar. Ik moet zeggen dat het niet heel slecht ging. Vooral conditioneel moet ze er nog wel even aan trekken, maar dat komt goed. Maar eerst mag Marc shinen op het NK en 2 weken later nemen we dan echt afscheid van hem als helper der KNPV.
Over leuke dingen met de hond gesproken... Deze week heb ik mij opgegeven voor de Midzomer Stelavond in Arnhem. Deze wordt zaterdag 19 augustus gehouden. Ik ben benieuwd wat we er van bakken. We gaan er in ieder geval een mooie avond van maken. Ik zal zorgen voor een verrassingseffect die dag.
Tijdens de Midzomer Stelavond kan je met je hond een aantal oefeningen doen die min of meer gebaseerd zijn op de praktijk. Het zijn oefeningen waarin je de moed van de hond kan testen. Vorig jaar hadden ze bijvoorbeeld een zwemvijver met allemaal lege plastic flessen erin en aan de overkant stond de pakwerker. Er was ook een minidisco met licht en geluid.
Een hoop leuke dingen in het verschiet in kennel van Rosan. Zo ook een nestje! Eindelijk kreeg ik de bevestiging dat Kyra drachtig is van Ferdi. Anderen zullen het misschien eerder hebben gezien, maar ik zie Kyra iedere dag. Het dikker worden was voor mij niet de bevestiging die ik zocht. Ze krijgt immers nu ook meer eten. Het kaal worden rond de tepels kan ook komen door eventuele schijndracht. Ik stond op het punt om dan toch maar een echo te laten maken bij de dierenarts. Maar dat kan ook weer stressvol zijn voor een hond. Een echo kan toch niet de hoeveelheid pups aantonen, het zal meer een bevestiging zijn van de dracht. Ik dacht als ik met de Doppler geen harttonen hoor, dan ga ik een afspraak plannen voor een röntgenfoto in de laatste week van de dracht, mits ik echt twijfel of ze drachtig is. Er werd inmiddels vanuit diverse hoeken ook nieuwsgierig gevraagd of Kyra drachtig is, dus de druk lag een beetje hoog bij mij. Afgelopen vrijdag dan toch maar weer de doppler gepakt, buik iets kaal geschoren en luisteren en afwachten. En ineens....... JAAAAA, ik hoorde het hartje van een pup! Ze is dus drachtig. Hoeveel pups er in zitten weet ik niet. Daar heb je röntgen-ogen voor nodig en die heb ik jammergenoeg niet. We zullen af moeten wachten tot ze klaar is met bevallen, dan weten we hoeveel er in zaten. Maar het leuke is, eindelijk kan ik mij gaan voorbereiden. Deze combinatie is voor mij best speciaal. Het is een combinatie van 2 honden die ik beide heb gefokt. Alle bloedlijnen waar mijn kennel op gebaseerd is komen in deze combinatie bij elkaar. Ik hoop dan ook dat er een knappe teef bij zit om bij een gastgezin te kunnen plaatsen en deze te kunnen gebruiken in de toekomst. Er staan leuke mensen op de lijst voor een pup uit dit nest. Nu hopen op genoeg pups zodat ik niet weer mensen moet teleurstellen, net als bij het vorige nest. We zien wel, nog even geduld hebben. Ik ben in ieder geval heel blij ;-)
Tot de volgende ronde!
- San -
